ماه رمضان ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شریف‌ترین ماه‌های سال است. در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می‌شود، و عبادت در یکی از شب‌های آن ( شب قدر ) بهتر از عبادت هزار ماه است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: «ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است؛ ماهی که نزد خداوند بهترین ماه‌ها است؛ روزهایش بهترین روزها، شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است.
بر مهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار گرفتید. در این ماه، نفس‌های شما تسبیح، خواب شما عبادت، عمل‌هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.
پس با نیت‌ای درست و دلی پاکیزه،‌ پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد. با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.» آن گاه پیامبر اکرم وظیفه روزه‌داران را برشمرد و از صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت.

منابع :
مفاتیح الجنان،‌ تفسیر نمونه، ‌ج 1، ص 634؛ المیزان، ‌ج 2، ص 15

هیچ دلی نیست که از لمعه محبت در آن نوری نه وهیچ سری نیست که از نشأ? محبت درآن شوری نه نشاط و رقص افلاک از شور صهبای محبت است .

محبت است که به جان طراوت می بخشد

محبت است که به دین نشاط می دهد و داعی این محبت خداست وبس...

چرخه دنیا به نیروی محبت پابرجاست . دنیای بی رحمت ومحبت الهی دوامی ندارد .

محبت خداست که انسان را در دنیاغرق نعمت و رحمت نگه می دارد.

وبه گوش انسان می خواند (نحن اقرب الیه من حبل الورید )

ای انسان ما از رگ قلب به تو نزدیکیتریم .

ای انسان تو در آغوش رحمت الهی هستی وخداوند از نفس به تونزدیکتر است .

ادیان آسمانی هر کدام سهمی از محبت و رحمت را برای خود قائل شدند.

از جمله اسلام که دین محبت ورحمت است پیامبر اکرم (ص) توانست مردم را بواسطه محبت ونرم خویی به دین اسلام جذب کند .آیه قرآن می فرماید :ای پیامبر اگر تو نرم خو و مهربان نبودی و سنگ دل بودی مردم از اطراف تو دور می شدند..

همچنین دین مسیحیت که منجی آن مردم را به محبت نسبت به یکدیگر دعوت کرد .اما پیروان آن در مورد محبت به افراط رفتند . همه چیز را رها کردند و فقط برای راحتی خود گفتند :محبت تنها کافی است و تکالیف الهی وشریعت را رها کردند.